No i zaczęło się... powrót do nauki zdalnej. Dzieci kolejny raz pozostają same w domu, bez kontroli co robią pod nieobecność rodziców. Warto zatem przypomnieć, nam dorosłym jak i naszym pociechom zasady higieny cyfrowej.
środa, 8 grudnia 2021
SWOBODNA ZABAWA - korzyści dla rozwoju dziecka
Współcześni rodzice, zafascynowani portalami społecznościowymi oraz zawartymi w nich treściami, organizują czas swoim dzieciom, rzadko pozwalając im się ponudzić, posiedzieć cz porozmyślać! Dzieci po 16:00, odebrane ze szkoły są zawożone na tańce, basen, dodatkowe zajęcia sportowe czy nauki języka. Zgodnie z zasadą "ile włożę, tyle wyciągnę" nie ma w tym niczego złego, jednak przesadą jest, organizowanie czasu dziecku każdego dnia! Współcześni psychologowie biją na alarm, że wyręczanie dzieci w sferze zaspokajania potrzeby zabawy spłyca ich kreatywność oraz powoduje, że dziecko pozostawione na chwilę samo zwyczajnie się nudzi.
Fundacja "Db@m o swój zasięg" opublikowała broszurę pn. "Swobodna zabawa - 30 korzyści dla rozwoju dziecka" z której jasno wynikają korzyści pozostawienia dziecka samemu sobie. Oto kilka z nich:
Swobodna zabawa daje dzieciom możliwość wyrażania swoich emocji i uczuć, pozwala im rozwinąć poczucie kim są.
Aktywna zabawa jest kluczowym czynnikiem rozwoju fizycznego dziecka. Rozwija koordynację oraz motorykę dużą i małą.
Swobodna zabawa buduje fundament dla życiowego procesu uczenia się i sprawia, że uczenie się jest przyjemne, naturalne i samoczynne.
Swobodna zabawa buduje umiejętności poznawcze niezbędne do kontrolowania i samoregulacji zachowania, planowania i rozwiązywania problemów.
Szkolne programy zapewniające zabawy dziecka na świeżym powietrzu, o 42% redukują ryzyko otyłości.
Jakość zabawy z udziałem dzieci i rodziców jest ważniejsza niż ich ilość. Kiedy dorosły pozwala dziecku przejąć inicjatywę w zabawie, staje się ona bardziej wyszukana, kreatywna i dłuższa.
Swobodna zabawa stymuluje fizjologiczną reakcję Fight or Flight (walcz lub uciekaj) bez wyrzutu kortyzolu - hormonu stresu. Dzięki temu dzieci ćwiczą, jak radzić sobie z niebezpieczeństwem.
Czas spędzony na łonie natury zmniejsza symptomy ADHD u dzieci.
Dzięki zabawom w odgrywanie ról dzieci nabierają lepszych umiejętności językowych i społecznych.
Zabawy w odgrywanie ról czy udawanie uczą myślenia strategicznego i są kluczowe dla twórczego myślenia i działania.
Swobodna, niekontrolowana zabawa zmienia neurony w korze przedczołowej przygotowując mózg do regulowania emocji oraz do planowania i rozwiązywania problemów.
Swobodna zabawa pomaga dzieciom rozwinąć kluczowe umiejętności społeczne i uczy empatii.
Śmiech podczas zabawy poprawia nastrój i pozytywnie wpływa na dobrostan psychiczny, dotlenia organizm i redukuje poziom stresu.
Rysunki oraz niektóre treści zostały pobrane z broszury Fundacji "Dbam o swój Z@sięg".
poniedziałek, 8 listopada 2021
"POWIEDZ CO CZUJESZ. ZDEMASKUJ EMOCJE"
Pod hasłem "Powiedz co czujesz. Zdemaskuj emocje" kryje się nowa kampania Ministerstwa Zdrowia której celem jest zwrócenie uwagi na problemy psychiczne dzieci i młodzieży.
Kampania promuje specjalną infolinię 800 12 12 12 oferującą doraźne wsparcie psychologiczne dzieciom i młodzieży, a także ich rodzicom i opiekunom.
Numer działa przez całą dobę, a połączenie z nim jest bezpłatne. Młodzi ludzie, którzy od zwykłej rozmowy telefonicznej wolą komunikator, mogą skorzystać z chatu dostępnego na stronie internetowej Rzecznika Praw Dziecka link.
Zachęcam do obejrzenia filmów promujących kampanię:
Więcej informacji o kampanii oraz wykaz ośrodków świadczących usługi zakresu pomocy psychologiczno - psychiatrycznej znajdziemy na stronie Ministerstwa Zdrowia lub pod linkiem https://www.gov.pl/web/zdrowie/gdzie-szukac-pomocy
piątek, 5 listopada 2021
Co będzie się liczyło najbardziej, gdy dzieci dorosną?
Po wczorajszej wywiadówce i rozmowach z zatroskanymi rodzicami dot. przeciwdziałania cyberprzemocy wśród dzieci, już będąc w domu zastanawiałam się, jak jeszcze wspomóc nasze dzieci w życiu w dwóch wymiarach - realnym i wirtualnym? Zaczęłam szukać, rozmyślać... wszędzie przeczytałam, że najważniejsze to BYĆ przy dziecku. Zdałam sobie sprawę (kolejny raz), że najważniejszy jest nasz instynkt jako matki/ojca, zgoda i wspólnota w rodzinie... Wielu rodziców niestety wychowuje swoje dzieci zgodnie z aktualnymi "modami", książkowo, be własnych przemyśleń, własnej inicjatywy - surowo: tak napisali, tak ma być. Gdy coś pójdzie nie tak, a przecież każdy z nas jest odrębną jednostką, rodzica dopada frustracja i moment poszukiwania nowego przewodnika... a to nie tak, na końcu każdego poradnika i tak przeczytamy aby BYĆ. I wtedy pojawiła mi się przed oczami taka oto refleksja autorstwa Dagmary Hicks:
fot. chilltorun.pl
Kiedy dzieci dorosną, co się będzie liczyło najbardziej? Zadaję sobie czasami to pytanie, kiedy widzę rozprawki na temat tego, jacy to rodzice są nieodpowiedzialni, niedostępni, zajęci. Jedni przyznają, że tracą cierpliwość, inni chwalą się, że nigdy. nie puszczają im nerwy. Jedni dzieciństwo definiują przez ilość dostępnych gadżetów, inni przez każdą sekundę traktowaną jak inwestycja w przyszłość. Co się będzie liczyło najbardziej?
Każdy z nas popełni błędy. To jasne. Większe, lub mniejsze. Tak to jest, kiedy próbujesz przejść drogę do najważniejszego życiowego celu bez żadnych znaków, po ciemku.
To się nie będzie liczyło kiedyś, czy karmiłaś butelką, czy piersią, dopóki mogłaś. Czy bujałaś, czy samo zasypiało.
Nie będą się liczyły opasłe tomiska, które przeczytasz i zastosujesz.
Nie będzie się liczyło to, czy tuliłaś do snu, bo tak Ci podpowiadał instynkt, czy nie lulałaś, bo zabronił Ci poradnik.
Właściwie to nie będą się już wtedy tak bardzo liczyły wszystkie metody, które teraz atakują Cię z każdej strony.
Nie będziesz pamiętała, jak się wściekałaś na rozwalone klocki i dziurę na kolanie.
Nie będą już bolały poranki, które przez kilka lat rozpoczynaliście przed wschodem słońca.
To minie. To wszystko minie. Wyrośniesz kiedyś z pieluch, z przedszkola, z pierwszych szkolnych miłości, pierwszej pracy i własnego M.
To minie, choć teraz czasem uwiera. Choć teraz często nie wiesz, jak przeżyjesz do wieczora, jak przeżyjesz kolejny taki sam dzień.
To minie.
Pewnego dnia, kiedy Twoje dziecko dorośnie, wpadnie na chwilę, bez pukania, prosto do kuchni, otworzy lodówkę, w której zawsze będziesz trzymała coś, co Twój skarb, teraz większy od Ciebie o głowę, lubi najbardziej. Siądzie na kanapie, podkurczy nogi, jak dwadzieścia lat temu i spyta co słychać. Będziesz wtedy widziała, że Twoje dziecko ciężar dorosłości na moment tej wizyty zostawiło za drzwiami, bo przecież obok Ciebie zawsze będzie dzieckiem, niezależnie od wieku. Będziesz czuła, że wciąż możesz pogłaskać je po głowie, a ono nadal chce Ci powierzyć jakąś intymną część swojego życia. Będziesz przekonana, że wierzy, że zawsze pomożesz, wesprzesz, że jeśli będzie trzeba, oddasz ostatnią koszulę i łyżkę zupy. Będziesz wiedziała, że ono wie, że dla Ciebie jest zawsze naj.
I to się będzie liczyło najbardziej.
Poczujesz wtedy, że Twoje dziecko jest w domu. Bo dla dziecka Twój dom będzie zawsze otwarty.
Co się będzie liczyło najbardziej to ta więź, którą zbudujesz latami. To przekonanie, że szłaś tą wyboistą drogą najlepiej jak mogłaś, choć i zbaczać ze ścieżki zdarzało Ci się czasami. To przekonanie, które wpoisz dziecku, że kochasz je najbardziej na świecie, do ostatniego swojego oddechu. I wszystko, co robiłaś, było z myślą o tym, żeby dziecku było najlepiej.
Do końca życia będziesz czekać, aż wróci z każdej podróży i kibicować, choćby wcale nie wyrosło zgodnie z planem.
Będziesz ocierać łzy i mieć nadzieję, że co złe, Twój skarb ominie. Będziesz się zawsze martwić.
I czekać.
Czekać, aż wpadnie na chwilę, bez pukania, prosto do kuchni…
♥
Przytul, dłużej potrzymaj w ramionach, pocałuj w czoło, nie spiesz się tak.
To minie.
Piękne i bardzo motywujące do wsłuchania się w siebie... aby BYĆ.
wtorek, 2 listopada 2021
WAŻNE UMIEJĘTNOŚCI, KTÓRE POWINNO POSIADAĆ KAŻDE DZIECKO
Jak wynika z badań Robert Wood Johnson Foundation (odnośnik do treści badania) "dzieci, które nauczono umiejętności interpersonalnych, mają większe szanse na zdrowe i udane życie. Zdobywają lepsze wykształcenie, pracę i ogólnie żyje im się lepiej. Analiza dowodzi, jak ważne jest, żeby już od najmłodszych lat wpajać naszym pociechom różne kompetencje. Dzięki temu będzie im się wiodło w dorosłości, a sami wyrosną na dobrych ludzi". Tak, drodzy rodzice, umiejętności interpersonalnych trzeba dzieci nauczyć poprzez zabawę, omawianie złych nawyków i zachowań oraz poprzez własny przykład.
Podaję kilka zachowań, których nauczenie dziecka spowoduje lepszy start w przyszłość.
1. JAK STAWAĆ WE WŁASNEJ OBRONIE I BRONIĆ INNYCH
Jednym ze sposobów, by nauczyć dziecko, jak bronić siebie i innych, jest zapewnienie mu „kolegi do pomocy”. To przyjaciel,
który zawsze się za nim wstawi i na odwrót. Trzeba uświadomić
maluchowi, że nie powinno się rozpuszczać plotek i przezywać innych.
Warto też zachęcić dziecko, by wyciągnęło rękę do nowych lub
osamotnionych kolegów z klasy i spróbowało się z nimi zaprzyjaźnić.
Pomoże to nie tylko waszemu szkrabowi, ale przede wszystkim osobie,
która akurat potrzebuje wsparcia.
2. POLUBOWNE ROZWIĄZYWANIE SPORÓW
Między najmłodszymi nieustannie dochodzi do kłótni,
nawet jeśli są najlepszymi przyjaciółmi. Trzeba przygotować ich
na takie sytuacje i pokazać, jak sobie z nimi radzić. Nauczcie swoje
dziecko, żeby potrafiło wskazać źródło konfliktu, a następnie odnalazło
pokojowe rozwiązanie. Pociechy naśladują swoich rodziców, więc musimy
być dla nich wzorem doskonałej komunikacji i empatii.
3. ODPOWIEDZIALNOŚĆ I TROSKA
Odpowiedzialność to szerokie pojęcie. Może odnosić się do odkładana
zabawek na swoje miejsce, pomocy w domowych obowiązkach czy opieki nad
zwierzakiem. Nauczcie dziecko, że niektóre zadania po prostu muszą być
wykonane, a z czasem zaczną je robić, ponieważ będą świadome, że tak
trzeba, a nie dlatego, że im kazaliście. Na tym polega odpowiedzialność, bez której niemożliwe jest osiąganie sukcesów w szkole i w życiu.
4. WSPÓŁPRACA
Ucząc dziecko dogadywania się i nawiązywania dobrych relacji z innymi, pomagamy mu odnaleźć się w pracy w grupie,
co okaże się niezwykle przydatne w przyszłości. Wpajanie maluchowi
umiejętności działania w grupie pozwoli mu rozwinąć wiele kompetencji
społecznych, takich jak odnoszenie się do innych z szacunkiem,
kompromis, tolerancja, cierpliwość, komunikacja i empatia. Zyska na tym
jego pewność siebie oraz zaufanie do innych.
5.PRZEPRASZANIE I WYBACZANIE
Uczenie dziecka, żeby mówiło „przepraszam” nie wystarczy. Trzeba upewnić się, że wie, za co przeprasza
i że nie mówi tego automatycznie. Dzieci muszą ponosić odpowiedzialność
za swoje czyny. Pamiętajmy jednak, że wielu dorosłych ma problem
z wybaczaniem. Przez wiele lat ciągną się za nimi nierozwiązane
konflikty z innymi ludźmi. Dlatego też dobrze jest uświadomić dziecko,
jak ważne jest przebaczanie i że warto robić to częściej.
6. SŁUCHANIE I EMPATIA
fot. jasnastrona.com
Będąc dobrym słuchaczem,
dajemy odpowiedni przykład naszym dzieciom. Traktowanie ich
z szacunkiem i okazywanie zainteresowania tym, co mają do powiedzenia,
sprawi, że same nauczą się słuchać innych. To samo tyczy się empatii.
Okazując dziecku swoje zrozumienie, zapewniacie mu dobry wzór
do naśladowania. Warto dbać o to, by wasza pociecha troszczyła się
o innych. Stwarzajcie jej więc okazje do wyrażania współczucia,
bo dzięki temu szybciej to pojmie i będzie mogła okazać je innym.
7. RADZENIE SOBIE Z PRZYTŁACZAJĄCYMI EMOCJAMI
Często zdarza się, że małe dzieci nie radzą sobie z przytłaczającymi je emocjami,
a zadaniem rodzica jest przeprowadzić je przez te trudne momenty.
Trzeba poświęcić czas, by zauważyć i nazwać ich uczucia, a dzięki temu
nauczą się je dostrzegać w przyszłości. My, dorośli, również powinniśmy
to robić, ponieważ naszym zachowaniem dajemy przykład najmłodszym. Warto
dzielić się z dziećmi naszymi odczuciami, a następnie uczyć je, jak
sobie z nimi radzić i pokonywać problemy.
8. RADZENIE SOBIE Z ROZCZAROWANIEM
Nasze dzieci już na bardzo wczesnym etapie mogą doświadczyć pierwszych rozczarowań i powinny wiedzieć, jak sobie z nimi radzić. Rodzice muszą słuchać
i zrozumieć, przez co przechodzą ich pociechy, a następnie odnieść się
do tego i poszukać rozwiązania. Trzeba uświadomić dziecko,
że rozczarowania są częścią życia. Najważniejsze, by pokazywać
maluchowi, że w niego wierzycie, zamiast go krytykować.
9. OPTYMIZM I MIŁOŚĆ DO WŁASNEJ OSOBY
Pokazywanie najmłodszym pozytywnych stron, docenianie ich wysiłków i uczenie, że porażka to nic złego, buduje poczucie optymizmu, które bez wątpienia przyda im się w życiu. Dziecko powinno też nauczyć się miłości własnej.
Pokażcie mu, jak wierzyć w siebie i postrzegać się w pozytywnym
świetle. Chwalcie dziecko. Możecie zrobić z tego zabawę i każdego dnia
pytać je, co najbardziej w sobie lubi lub kocha.
10. ZARZĄDZANIE CZASEM
Możecie pokazać dziecku, jak zarządzać czasem,
ustalając godzinę, o której ma się położyć do spania i ucząc je,
by samo punktualnie szło do łóżka. Dotyczy to również porannych pobudek.
Warto stworzyć dla dziecka kalendarz, w którym będą zaplanowane
cotygodniowe zajęcia i obowiązki. Bardzo ważne jest także trzymanie się
ustalonych godzin posiłków, gdyż maluch musi nauczyć się, że cała
rodzina je razem o tej samej porze.
Artkuł powstał w oparciu o tekst "10 niezbędnych umiejętności, które powinno nabyć dziecko przed ukończeniem 13 lat" dostępnym na stronie https://jasnastrona.com
DZIECIĘCY TELEFON ZAUFANIA ORAZ CZAT DLA UCZNIÓW
Od 1 listopada 2021 roku ruszył nowy Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka. Połączenie jest bezpłatne.
Dodatkowo wystartowała możliwość korzystania z czatu internetowego, w którym na bieżąco i z innymi jego uczestnikami można omówić nasze bieżące problemy. Korzystanie z czatu nie wymaga instalowania aplikacji.
Więcej informacji znajdziemy na stronie Rzecznika Praw Dziecka https://brpd.gov.pl/
wtorek, 26 października 2021
POMOC PSYCHIATRYCZNO - PSYCHOLOGICZNA dla uczniów oraz ich rodziców
Minęły już dwa miesiące od rozpoczęcia roku szkolnego. Uczniowie oraz nauczyciele wrócili do pracy stacjonarnej po długiej i bardzo trudnej izolacji domowej. Wielu uczniów ma z tym problem...
Rodzicu, jeśli martwią Cię niektóre zachowania dziecka, zastanawiasz się nad pomocą dla niego skontaktuj się z Jego wychowawcą bądź pedagogiem szkolnym - specjaliści w szkole pozwolą ci zebrać informacje dotyczące Twojego dziecka z poziomu zachowania w klasie czy na korytarzu oraz jego relacjami z rówieśnikami. Jeśli jednak rozmowa w szkole Cię nie uspokoiła, zostawiam tutaj namiar na Ośrodek REHABILIS, który ma swoje oddziały w Tychach oraz w Oświęcimiu.
fot. screen ze strony
Ośrodek oferuje pomoc z zakresu opieki psychologicznej, poradni zdrowia psychicznego, w swoich zasobach ma również dzienny oddział psychiatryczno - rehabilitacyjny dla dzieci i młodzieży.
fot. screen ze strony
wszelkie dodatkowe informacje znajdziemy pod linkiem https://centrumrehabilis.pl/
wtorek, 28 września 2021
O LĘKU I STRACHU NIE TYLKO U DZIECI
Polecam godzinny webinar dla rodziców pn. "WspieraMY relacje - Rodzice - o lęku i strachu nie tylko u dzieci. Jak być wsparciem dla dziecka" prowadzone przez edukatora centrum szkolenia nauczycieli Librus p. Marię Tuchowską.
Podczas szkolenia dowiemy się między innymi jak zostać drugim kurczakiem?, co to jest strachometr? Poznamy tzw. lęki rozwojowe u dzieci
oraz techniki redukcji stresu
Dowiemy się również jak rozmawiać z dzieckiem przeżywającym negatywne emocje - etapy rozmowy wspierającej
oraz czynniki warunkujące zdrowy rozwój dziecka.
POLECAM!!!
link do szkolenia: https://www.youtube.com/watch?v=PaAeiMeyQ9g&list=PLWuGvFSnLu38-nqaLlyxW0oHBXRF1D3uX&index=4
środa, 15 września 2021
Z psychiatrią na TY!
Co powinno zaniepokoić rodzica w zachowaniu dziecka pod kątem zdrowia psychicznego?
To jest najbardziej popularne pytanie do specjalistów w tym zakresie na które nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Najważniejsza jest bliskość i znajomość siebie nawzajem oraz zasada ograniczonego zaufania względem nastolatków. Poniżej zamieszczam kilka ogólnych rad służących pomocy w diagnozie zaburzeń psychicznych zarówno dzieci jak i dorosłych.
1. Reagujmy, jak się martwimy o kogoś! Często lekceważymy nasze
niepokoje mając nadzieję, że komuś “przejdzie” lub, że to co się dzieje
jest “rozwojowe”.
2. Rozmawiajmy! Najważniejsze i najprostsze jest
zadanie pytania o samopoczucie, życie, problemy. Wiele osób gdy
zostanie zapytanych o to co się z nimi dzieje odpowiada na nie
szczerze.
3. Obserwujmy! Każda gwałtowna zmiana (w relacjach, zachowaniu, przeżywaniu) zachodząca u drugiej osoby, z którą jesteśmy blisko, powinno skutkować rozmową. Przyjżyjmy się bliżej zachowaniom tej osoby, jej relacjom z innymi, sposobom załatwiania spraw oraz reakcją na problemy codzienności.
4. Poprośmy o pomoc specjalistę! Jeśli z jakiegoś powodu uważacie, że wasze dziecko lub inny dorosły domownik nie będzie z wami szczery lub problem was przerasta poproście, by rozmowę odbył specjalista od rozmawiania - pedagog szkolny, psycholog, psychoterapeuta.
5. Nie bójmy się nadgorliwości! Często słyszymy od innych, że przesadzamy, wtrącamy się w nie swoje sprawy, a problemy osoby zaburzonej bądź chorej psychicznie pogłębiają się. Skonsultujmy się ze specjalistą, który uzna czy dany problem jest już zaawansowany. Pamiętajmy, że dy uczymy się prowadzić samochód,
musimy nauczyć się zasad ruchu drogowego, mieć jazdy próbne, zdać
egzamin. I tak pewnie czujemy się za kółkiem dopiero gdy przejedziemy
wieleset kilometrów. Rodzicielstwa też się trzeba nauczyć i jest to
umiejętność bardziej skomplikowana niż jazda autem.
Czy telefony zaufania są pomocne?
Jak wygląda pobyt i leczenie pacjenta na dziecięcym oddziale psychiatrycznym?
Czy pierwsza wizyta u lekarza psychiatry lub psychologa może się odbyć za pośrednictwem teleporady?
Jeśli nurtują nas te pytania, chcemy się dowiedzieć czegoś więcej nt. pomocy psychiatrycznej czy podawaniu lekarstw zachęcam do obejrzenia strony Rzecznika Praw Pacjenta - https://www.gov.pl/web/rpp/z-psychiatria-na-ty
piątek, 10 września 2021
INFOLINIA dla rodziców i uczniów dotycząca pomocy psychologicznej
Ubiegły, pandemiczny, rok szkolny obfitował w sytuacje trudne zarówno dla uczniów jak i ich rodziców. Izolacja, niepokój o jutro, ciągłe, medialne doniesienia dot. pandemii COVID -19 spowodowały, że dzieci i młodzież przeżywają kłopoty i trudności z ponowną adaptacją w szkole. Dlatego też w całej Polsce działają różnego typu ośrodki pomagające dzieciom, młodzieży oraz ich rodzicom, a od 6 września działa całodobowa, bezpłatna, ogólnopolska infolinia dla dzieci i młodzieży oraz ich opiekunów. Pod numerem telefonu 800 800 605 dzieci i młodzież, ale także rodzice, nauczyciele i pedagodzy będą mogli uzyskać profesjonalną pomoc doświadczonych psychologów, pedagogów i prawników.
Aby skorzystać z pomocy wystarczy zadzwonić na infolinię, gdzie profesjonalni konsultanci odpowiedzą na wszystkie pytania, doradzą, co można zrobić w danej sytuacji. Rozmówcy nie muszą się przedstawiać, mają zapewnioną dyskrecję i anonimowość.
Zachęcam także do skorzystania z kontaktu mailowego pomagamy@1815.pl
wtorek, 22 czerwca 2021
JAK UZALEŻNIAMY SIĘ OD MEDIÓW CYFROWYCH?
Zbliża się czas wakacji, czas relaksu i swobodnej zabawy dla naszych dzieci... ale czy na pewno? Prawie każdy uczeń posiada swój smartfon z dostępem do Internetu, wielu z nich ma pozakładane hasła dostępu do telefonu a my dorośli nie znamy tych haseł - bo im ufamy, bo to nie wypada itp. Z mojej pracy codziennej wiem, że bardzo mało rodziców porusza tematykę zagrożeń Internetu podczas codziennych kontaktów, najczęściej rozmawiamy, gdy dziecko zaczyna pytać, gdy już coś się wydarzyło. Zapominamy, że dzieci w Internecie oglądają treści niedostosowane do swojego wieku z zakresu pornografii, są zagrożone kontaktami pedofilskimi. W Internecie przeczytałam również o nowej pseudo zabawie "Black Challenge" na aplikacji TicToc polegającej na podduszaniu się do utraty tchu. Na świecie zmarło już troje dzieci, najmłodsze miało tylko 10 lat!
W ubiegłym roku szkolnym nasza szkoła brała udział w ogólnopolski badaniu uczniów klas VII i VIII organizowanym przez Fundację Db@m o Swój Zasięg, zamieszczone materiały pochodzą z opracowanych badań.
Jak ograniczyć zagrożenia?
Ważna jest również czujność rodziców oraz przykład własny - jeśli mówimy, że nie należy przeglądać portali społecznościowych przed snem, również tego nie róbmy!
wtorek, 8 czerwca 2021
9 CZERWCA - DZIEŃ PRZYJACIELA
Już jutro obchodzimy Dzień Przyjaciela. Jedni powiedzą fajnie, prześlę swojej przyjaciółce/ przyjacielowi jakiś fajny obrazek na komunikatorze, zatelefonuję do niej/niego... Dla drugich będzie to dzień jak każdy - przecież mam wielu przyjaciół, zawsze wiele osób wokół siebie. Inni jednak woleliby nie wiedzieć, że taki dzień istnieje - przecież i tak mnie nikt nie lubi, nie mam komu przesłać swojego uśmiechu...
Któż to jest przyjaciel?
Zapytałam o to swoich uczniów i uzyskiwałam odpowiedzi, że to każdy kolega z klasy, że sąsiad z którym spotykam się prawie codziennie... jednak wielu odpowiadało też, że przyjaciel to kolega z komputera z którym gram na konsoli, że to psiapsi z czatu, że nie wiem, bo nigdy nie miałem, nie potrzebuję, wystarczy mi mój telefon... Niestety zamknięcie w domach spowodowało, że dzieciom nie jest już potrzebny ten prawdziwy przyjaciel, gdyż mają go cały dzień przy sobie, a tragedią jest brak ładowarki czy przekroczenie limitu internetu.
Kim zatem jest przyjaciel?
a po co nam Przyjaciel?
fot. XDpedia.pl
Powtarzajmy zatem naszym pociechom, że warto mieć Przyjaciela, ale takiego przez duże P, gdyż...
tego nie można powiedzieć o telefonie, o każdym koledze z klasy, o psiapsi z czatu czy o znajomym z konsoli...
Pomóżmy dzieciom w znalezieniu znajomych ale nie wybierajmy mu przyjaciela, nie zmuszajmy do spotkań z kimś kto nam odpowiada.
POWODZENIA.
piątek, 14 maja 2021
SPÓJRZ NA SIEBIE - KAMPANIA CIAŁOPOZYTYWNA DLA MŁODZIEŻY
SPÓJRZ NA SIEBIE to pierwsza ciałopozytywna kampania w Polsce angażująca
młodzież. Celem jest uświadomienie nastolatków, że wygląd zaczyna się w
głowie. Głównym założeniem jest, by młodzież zaakceptowała własne ciało, zyskała
poczucie własnej wartości, zaczęła być dumna ze swojego naturalnego
wyglądu. Ważne jest aby młodzi ludzie przestali porównywać się do
siebie, konkurować
z wyretuszowanymi zdjęciami, czy walczyć ze swoimi
„niedoskonałościami”.
Kampania powstała w oparciu o badania i raporty dotyczące samoakceptacji wśród dorastającej młodzieży. Według raportu WHO z maja 2020 roku, aż 52% polskich dziewcząt i 31% polskich chłopców w wieku 15 lat nienawidzi swojego ciała. To oznacza, że co druga dziewczyna i co trzeci chłopak, których mijasz każdego dnia na ulicy, nie akceptuje siebie takim, jakim jest. To najgorsze wyniki w Europie. Nikt na naszym kontynencie nie jest tak krytyczny wobec swojego wyglądu, jak polska młodzież.
Niestety często przyczyną nieakceptowania siebie i swojego ciała spowodowane jest docinkami ze strony rodziców, później przez rówieśników w szkole. Oto kilka przykładów:
Nikola, 15 lat: – Zaczęło się w klasach 1-3. Mówili: ruda, wiewióra, Rudolf. Najbardziej zabolało, jak kolega stwierdził, że rude to fałszywe. Usłyszał od babci.
Tomek, 24 lata: – Przy wzroście 1,90 m ważyłem 63 kilo. Jak w gimnazjum urosłem w rok 20 centymetrów, to czułem, że to dziwne, ale nie patrzyłem na siebie i nie myślałem: „Jestem gównem”. Gdy inni zaczęli tak mówić, w ten sposób się czułem.
Sonia, 16 lat: – Powody zaczepek się zmieniały. W piątej klasie kolega śmiał się z mojego drugiego podbródka, którego dostałam, jak brałam encorton na astmę. W szóstej klasie docinał mi z powodu trądziku. W siódmej zmieniłam szkołę, ale tam znalazł się inny prześladowca. Dokuczał mi ze względu na duże piersi.
Ania, 23 lata: – Wyjechałam na 10 miesięcy. Po powrocie, zamiast „stęskniliśmy się za tobą”, usłyszałam od najbliższych: „Jak ty wyglądasz?”.
Nikola, Tomek, Sonia i Ania – wszyscy mieli lub wciąż mają problemy z akceptacją własnego wyglądu. I nie są w tym odosobnieni.
Dlatego też, powiedzione impulsem, dwie młode teatrolożki Natalia Królak i Marysia Pyrek, które razem z psycholożką Aleksandrą Musielak stworzyły kampanię Spójrz na Siebie – ciałopozytywną akcję angażującą młodzież. Jej trzy słowa klucze to: emancypacja, normalizacja i akceptacja. Emancypacja, czyli praca z młodymi ludźmi nad uwalnianiem się ze szkodliwych schematów i nauka czucia się dobrze z samym sobą. Poprzez normalizację rozumiemy szerzenie wiedzy o tym, co dzieje się z naszym ciałem w zależności od stanu zdrowia, etapów życia i innych uwarunkowań. To też nauka szacunku wobec niego. A akceptacja oznacza patrzenie na siebie z miłością i czułością, nawet gdy otoczenie wysyła nam inne sygnały. Kampania odbywa się głównie w portalach społecznościowych, organizowane są również prelekcje dla młodzieży. Podczas spotkań młodzież dowiaduje się, że ci, którzy ranią, często nie zdają sobie sprawy z wagi swoich słów. To, w jaki sposób o sobie mówimy, określa, jak siebie postrzegamy. Jednym z celów kampanii jest przerwanie błędnego koła. Dzisiejsza młodzież, mająca negatywną relację z ciałem, też będzie kiedyś miała dzieci. Dla nas ważne jest to, by nie kontynuowała tego przekazu, który sama dostawała. Wiele mówi się też o podjęciu terapii, że zgłoszenie się do psychologa to nie przestępstwo ani robienie z siebie dziwoląga!
Najważniejsze to samozaopiekowanie się sobą!
https://kulczykfoundation.org.pl/edukacja/baza-wiedzy/Za_Gruba_Za_Chudy_Za_Ruda
https://m.facebook.com/SP%C3%93JRZ-NA-SIEBIE-118394173410721/
zdjęcia zawarte w artykule pochodzą z kampanii SPÓJRZ NA SIEBIE.
Subskrybuj:
Posty (Atom)