wtorek, 22 grudnia 2020

GWIAZDA BETLEJEMSKA 2020

Mijający 2020 rok obfitował w wiele sytuacji, które dostarczały nam dodatkowego stresu czy stanu niepokoju. Głównym powodem jest obecnie panująca pandemia koronawirusa i związane z tym zamknięcie szkół w marcu i przejście na naukę zdalną. Był to szok dla uczniów, rodziców oraz nauczycieli! Tak naprawdę, nikt nie był na to przygotowany. Uczniowie klas 8 pisali Egzamin Ósmoklasisty, żegnali się z murami szkoły w ścisłym nadzorze sanitarnym - bez komersu, odbierania gratulacji itp. Podobnie z maturzystami - im przyszło wejść w dorosłość ze stresem i niewiadomą co dalej. Święta Wielkiej Nocy spędzone w domu, kolejki w sklepach (limity osób kupujących). W wakacje nastało trochę oddechu, nadziei, że rok szkolny 2020/2021 rozpocznie się i zakończy stacjonarnie. Niestety nie długo! Już w październiku klasy starsze przeszły na naukę zdalną. Ponownie lekcje przez internet, stres, tęsknota za rówieśnikami... i tak doszliśmy do kolejnych świąt, Świąt Bożego Narodzenia. Nikt z nas nie przypuszczał, ani sobie nie wyobrażał, że można zorganizować spotkanie świąteczne online:). W mojej szkole w ten sposób powstały nawet jasełka!!!

Stres, przygotowania do świąt, widmo kwarantanny narodowej i nagle niespodzianka! Na niebie od 21 grudnia do 25 grudnia można obserwować GWIAZDĘ BETLEJEMSKĄ - tę samą, która oświetlała drogę trzem mędrcom chcącym pokłonić się małemu Jezusowi. 

fot. Schutterstock

Gwiazda nadziei, wiary i pozytywnego spojrzenia na jutro. Wystarczy na nią spojrzeć, aby stało się cieplej na sercu:)

Życzę spokojnych i rodzinnych Świąt  Bożego Narodzenia 

oraz mniej stresującego, spokojniejszego oraz pełnego zdrowia 

Nowego 2021 Roku.

Obyśmy szybko wrócili do szkoły:)


wtorek, 15 grudnia 2020

BĄDŹ SOBĄ! DLACZEGO BOIMY SIĘ ODRZUCENIA PRZEZ GRUPĘ?

Wbrew panującej kulturze indywidualizmu większość ludzi ma problem z byciem autentycznym. Lęk przed odrzuceniem przez grupę jest jednym z ważniejszych czynników blokujących autentyzm.

Przekazy kulturowe krzyczą do nas: Bądź sobą! Jesteś jedyny w sowim rodzaju! Jesteś panem swojego losu! My jednak często ulegamy modom i zachowujemy się tak, jak oczekują od nas inni. Szczególnie w wieku dorastania ciężko nam iść pod prąd i robić to, co jest dla nas ważne. Zauważamy to w szkole - dzieci wybierają te same piórniki, ubrania, lubią te same filmy, grają w te same gry. Co nas powstrzymuje przed byciem autentycznym, byciem sobą i realizowaniem własnego pomysłu na siebie?

fot. swps.pl

Główną odpowiedzią jest stwierdzenie faktu, że człowiek to istota społeczna. Historycznie lęk przed odrzuceniem powodował, że tworzyliśmy coraz to bardziej zorganizowane i silne społeczności. Myśl
o odrzuceniu przez grupę wywołuje w nas lęk tożsamy lękiem przed śmiercią!

Typowe myśli, które mogą być oznakami lęku przed odrzuceniem:

  • grupa mnie nie akceptuje,
  • nikt mnie nie lubi,
  • inni myślą, że jestem dziwny/dziwna,
  • nikt nie chce ze mną rozmawiać,
  • nikt mnie nie lubi,
  • podczas ostatniego spotkania powiedziałam/powiedziałem coś głupiego,
  • dlaczego mnie nie zaprosiła/zaprosił na urodziny.

 Myśli te wywołują uwolnienie hormonów stresu. Przyśpiesza nam puls, możemy się pocić, odczuwamy suchość w ustach, bóle brzucha itp. Odczucia te nie są przyjemne, więc nasz mózg rozpoczyna ich analizę i podpowiada rozwiązanie: zachowuj się jak inni, ubieraj się jak inni, zgadzaj się z innymi. Wszystkie te pomysły mają na celu odrzucenie lęku. Jak ponownie zaczynamy być autentyczni, mózg znowu wyśle nam "podpowiedzi".

To, że wybory młodego człowieka motywowane są głównie strachem przed odrzucenie, może prowadzić do poważnych konsekwencji:

  • tkwienia w danej grupie, do której trafiło się zupełnie przypadkowo (za namową koleżanki/kolegi). Przynależność w tej grupie powoduje blokadę naszego rozwoju - ktoś inny za nas myśli, mówi nam co mamy zrobić, jak się zachować,
  • zachowań konformistycznych - zachowuję się tak jak inni np.: oni palą papierosy to ja też, nawet jeśli uważasz, że to niedobre,
  • ulegania przekonaniu, że wszyscy powinni mnie lubić,
  • poczucia bezsensu i smutku, a nawet do klinicznej depresji.

Jak zatem pomóc dziecku w uświadamianiu sobie, co jest dla niego ważne?

  1. Stopniowo zwiększać liczbę doznań i pozwalać na podejmowanie decyzji np. w wyborze ubrania do przedszkola, koloru na ściany swojego pokoju itp.
  2. Pozwolić odnaleźć odpowiedni stan pobudzenia poprzez organizowanie zabaw, które dostarcza dziecku radość itp.
  3. Rozmawiać o gustach np.: kulinarnych, dlaczego coś im smakuje, a coś mniej lub wcale.
  4. Rozmawiać o tym co jest ważne dla dziecka, nie zbywać prostymi odpowiedziami.
  5. Zachęcać do eksperymentów myślowych (od 7. roku życia) np. poprzez zadawanie pytań typu co byś zrobił, gdybyś nagle wylądował na bezludnej wyspie?

Polecam też trening mindfulness (trening uważności) ale to już pomysł na następny artykuł:)

Post powstał na podstawie broszury "Wolność w czasach zarazy" Kulczyk Foundation, tekst Barbary Kossakowskiej.





  

 


 

 

czwartek, 3 grudnia 2020

APEL TWOJEGO DZIECKA

W okresie pandemii, zupełnie nieświadomie, my rodzice, jesteśmy bardziej zdenerwowani, gorzej śpimy. Przychodzimy z pracy zmęczeni fizycznie, oglądając telewizję i najnowsze doniesienia dotyczące obostrzeń, męczymy się psychicznie. A tu już niedługo święta - porządki, zakupy, gotowanie, pieczenie... Dla tzw. "świętego spokoju" pozwalamy dzieciom na granie na konsoli, odsyłamy je do swoich pokoi, wydłużamy czas oglądania bajek w telewizji... Sama czasem łapię się na tym, stąd pomysł na ten artykuł. Apel dziecka zaczerpnięty jest z nauki wielkiego pedagoga JANUSZA KORCZAKA, uświadamia on nam, rodzicom, że ustępowanie dziecku, spełnianie jego zachcianek, wpływa na dziecko negatywnie. Nie rozwija go a niszczy.















POWODZENIA!!!!!:)

wtorek, 1 grudnia 2020

PANDEMIA PRZEMOCY

W obecnej sytuacji - sytuacji pandemii, zamknięcia szkół i nauki zdalnej - wiele polskich dzieci zostało zamkniętych w domach ze swoimi oprawcami. Szkoła dla wielu z nich to odskocznia od codziennych problemów, zebranie myśli, sposób na rozładowanie negatywnych emocji. 

Pedagodzy i nauczyciele starają się kontrolować i rozmawiać ze swoimi uczniami, jednak poprzez ekran komputera czy telefon, kontakt jest ograniczony. Przecież, aby nie było widać bałaganu w domu czy włączonego przez dorosłego telewizora można podczas spotkania on line "zasłonić się" tłem kawiarni, kosmosu itp. W momencie ogromnego hałasu, kłótni czy chrapania pijanej osoby dorosłej, można zgłosić brak mikrofonu albo jego chwilowe zepsucie. W przypadku siniaka pod okiem - zgłaszamy brak kamery. Dla nauczyciela brak mikrofonu czy kamerki w chwili pisania kartkówki czy sprawdzianu to problem, nierzadko odbierany jako zła wola dziecka, podczas, gdy prawdą jest, przeżywany ogromny ból fizyczny i psychiczny.

Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę przeprowadziła badania wśród dzieci 13 - 17 lat dot. problemu przemocy domowej podczas pandemii (badany okres to marzec - czerwiec 2020), oto jego zatrważające wyniki:


Dzieci muszą wiedzieć i czuć, że mogą liczyć na dorosłych! Stąd kampania "PANDEMIA PRZEMOCY" przypominająca, nam dorosłym, o fakcie przemocy domowej wobec dzieci. Kampania opiera się na bazie głównych zasad przeciwdziałania rozprzestrzenianiu się koronawirusa w Polsce, stąd, moim zdaniem, jest prosta i łatwa w przekazie.

OTO NOWE ZASADY PODCZAS PANDEMII




Zachęcam do obejrzenia wzruszającego spotu kampanii:

 https://youtu.be/eYL6ve6oRGE

 Więcej informacji o kampanii "PANDEMIA PRZEMOCY" znajdziemy na stronie: 

https://pandemiaprzemocy.fdds.pl/https://pandemiaprzemocy.fdds.pl/