KOPERTA ŻYCIA - inicjatywa dla seniorów.

 

KOPERTA ŻYCIA to inicjatywa Śląskiej Policji, Rzecznika Praw Obywatelskich oraz Marszałka Województwa Śląskiego w ramach Śląskiej Platformy Przeciw Nienawiści. Skierowana jest głównie dla osób starszych, samotnych oraz schorowanym, które ze względu na swój stan zdrowia nie zawsze są w stanie udzielić pełnej informacji dotyczącej przyjmowanych leków lekarzom pogotowia ratunkowego. 

Koperta Życia to specjalna, plastikowa koperta, którą należy umieścić w widocznym miejscu w lodówce, powinna zawierać informacje o chorobie, przyjmowanych lekarstwach czy uczuleniach. Ważne jest też, aby podać dane osoby, którą powinno się zawiadomić np. o przewiezieniu pacjenta do szpitala.

Jesteś wolontariuszem? Masz starszą babcię, która mieszka sama? Znasz osobę w twojej miejscowości która jest schorowana, samotna? Pomagając w wypełnieniu danych do Koperty Życia możesz uratować komuś życie!

MYŚLISZ TAK, JAK JESZ!

Końcówka września to trudny okres dla naszego organizmu, gdyż jest to okres po pierwszym miesiącu intensywnej pracy w szkole. Najczęściej za oknem jest już jesienna aura (w tym roku na szczęście mamy wiele słońca:), dopadają nas pierwsze przeziębienia, zmęczenie, nie możemy spać itp.

Jak temu zaradzić? Dietetycy, psychologowie biją na alarm, że najważniejsza w tym okresie jest odpowiednia dieta oraz wysypianie się. Te dwa, jakże proste czynniki powodują, że nasz mózg lepiej pracuje, a co za tym idzie, mamy lepsze samopoczucie, więcej nam się chce oraz zwiększamy swoją odporność.

Świat badaczy przygląda się zależności diety i funkcjonowania mózgu, nie od dziś wiadomo, że tzw. "śmieciowe jedzenie", duża ilość napoi pobudzających czy gazowanych z dużą ilością cukru, może przyczyniać się  do zachowań agresywnych, odczuwania obniżenia nastroju, niepokoju, lęku czy gniewu. Badania laboratoryjne na myszach wykazały zależność między spożywaniem produktów bogatych w tłuszcze i cukier z upośledzeniem oraz mikrouszkodzeniami funkcji pamięci. 

Najgorsze recenzje uzyskuje cukier, który negatywnie wpływa na mózg, funkcjonowanie organizmu oraz samopoczucie. Powoduje on szybki skok i pobudzenie, jednak organizm traci przy tym zbyt wiele innych cennych witamin i minerałów, dlatego po "zwyżce" i pobudzeniu, bardzo szybko odczuwamy głód i zmęczenie. Znacznie lepiej mózg zareaguje na makaron, który w połączeniu z warzywami dostarczy organizmowi pobudzenia na dłuższy okres.

Ważne także w codziennej diecie są  tłuste ryby, jako źródło kwasów omega-3. Regularne ich spożywanie zmniejsza nadpobudliwość, poprawia koncentrację a u osób dorosłych zapobiega depresji. Jedzmy też wiele sezonowych owoców i warzyw, znajdźmy czas na spacer lub rower po pracy. Czekolada? Jasne ale tylko gorzka, z zawartością minimum 70% kakao. Tylko ona zawiera wiele mikroelementów, a przede wszystkim potrzebny w codziennym funkcjonowaniu magnez. Po więcej ciekawych informacji zapraszam na stronę: 

 https://www.focus.pl/artykul/dieta-dla-mozgu-myslisz-tak-jak-jesz?page=1

RODZICU, ZADBAJ O DZIECIĘCY MÓZG! WROWADŹ DOMOWE ZASADY EKRANOWE.

     Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę oraz Fundacja Orange i Facebook Polska ruszają z nową kampanią "Zadbaj o dziecięcy mózg" i promują domowe zasady ekranowe. Celem kampanii jest zwrócenie uwagi rodziców na potrzebę zachowania równowagi w korzystaniu z urządzeń ekranowych przez dzieci oraz uważnego towarzyszenia dziecku i spędzania z nim czasu bez zbędnych rozpraszaczy w postaci ekranów. Kampania jest odpowiedzią na najnowsze doniesienia i alarmy psychologów, poparte licznymi badaniami. Aktualnie wychowujemy pokolenie dzieci urodzonych w epoce urządzeń ekranowych i nowych technologii. Ponad 40% rocznych i dwuletnich dzieci korzysta z tabletów lub smartfonów, a niemal co trzecie dziecko w tym wieku korzysta z tych urządzeń codziennie lub prawie codziennie. Można powiedzieć, że współczesne dzieci niemal rodzą się z telefonem w ręku.

    Ekrany dają wiele możliwości i mogą pozytywnie stymulować mózg, ale używane nadmiarowo mogą negatywnie wpływać na rozwój i zdrowie dziecka oraz relacje rodzinne. Mózg dziecka to niezwykle plastyczny organ, wysoce podatny i wrażliwy na warunki zewnętrzne. Do prawidłowego i harmonijnego rozwoju potrzebuje doświadczeń bogatych w różne bodźce, bliskości i uwagi dorosłych oraz możliwości poznawania świata wszystkimi zmysłami. Dlatego niezwykle ważne jest, aby dziecko miało szansę swobodnej eksploracji otoczenia. Ograniczanie pola działania dziecka, rekompensowanie dziecku braku rodzicielskiej uwagi przez udostępnianie ekranów i brak uważności na jego potrzeby może mieć negatywny wpływ na rozwój struktur neuronowych jego mózgu.

     Fundacja proponuje rodzicom wprowadzenie do codziennego życia tzw. Domowych Zasad Ekranowych, czyli zbioru reguł dotyczących sposobów i czasu korzystania z ekranów. Zasady pomagają zadbać o prawidłowy rozwój mózgu dziecka, uczą uważności i równowagi między aktywnościami online i offline oraz mogą pozytywnie wpłynąć na relacje rodzinne.

Na potrzeby kampanii powstał film, którego głównym bohaterem jest dziecko jako personifikacja mózgu. Oglądając go możemy niemal poczuć się jak mózg dziecka, przeżywający konkretne sytuacje.

film w całości do obejrzenia pod linkiem: https://youtu.be/reBzTX6UO5E

 

 DOMOWE ZASADY EKRANOWE:

1. Ograniczaj mi czas przed ekranem.

2. Nie pozwalaj mi patrzeć w ekran przed snem.

3. Nie korzystamy z ekranów podczas jedzenia.

4. Odkładamy wszystkie ekrany w jedno miejsce.

5. Spędzamy razem czas, aktywnie.

6. Bawmy się razem, bez ekranów.

7. Ograniczaj mi czas przed ekranem podczas podróży.

8. Zabieraj na noc ekrany z mojej sypialni.

 

Zasady niby proste ale jak je zrealizować? Zachęcam do odwiedzenia strony 

https://www.domowezasadyekranowe.fdds.pl/

 

Pamiętajmy, że nadmiar ekranów szkodzi zarówno dziecku jak i całej rodzinie!!!

 

 

(NIE)ŁATWY POWRÓT DO SZKOŁY

 Na pierwszy dzwonek niektórzy czekali z utęsknieniem, inni z obawami, niepewnością, byli też tacy, którzy chcieliby, żeby wakacje nigdy się nie kończyły. Taki podział dotyczy zarówno nauczycielek i nauczycieli, jak i uczennic i uczniów. Może tylko rodzice czekali na niego jak na wybawienie, choć jednocześnie mieli mnóstwo obaw związanych z pandemią i tym, jak zorganizowana będzie szkoła i co to dla nich samych będzie oznaczać. Ta mieszanka ekscytacji i niepokoju, obaw i nadziei, zmęczenia niepewnością i chęci podjęcia konkretnych już działań daje się we znaki wszystkim, których dotyczy powrót do szkoły.  

Duże napięcie związane był także z wejściem z powrotem w bezpośredni kontakt z innymi.  Po wielu miesiącach oglądania się na Zoomie, Classroomie itp., kiedy wreszcie usiedliśmy przy wspólnym stole, na żywo, niejedna i niejeden z nas miał problem ze skupieniem na rozmowie. Nagle pojawiło się tyle bodźców. Trzeba na nowo nauczyć się skupienia na trójwymiarowym rozmówcy. Jednocześnie taka bliskość stała się dla wielu osób źródłem dyskomfortu – nie tylko ze względu na zagrożenie wirusem, ale i bezpośredni kontakt, ponowne wystawienie się na widok publiczny, a dokładniej na nierzadko krytyczne spojrzenie rówieśników, rodziców, nauczycieli.  

Po czasie edukacji zdalnej, wakacyjnych kontaktów z wybranymi jedynie osobami, wracamy do środowiska, w którym nie każdy jest nam przychylny, w którym jesteśmy oceniani na każdym kroku, stawiane są wobec nas znowu oczekiwania, które mogą nas przytłaczać. To czas wymagający wyjątkowej delikatności, wyrozumiałości i czułości – wobec siebie samego i wobec innych. Także dla nauczycieli, którzy mierzą się też z jeszcze większymi oczekiwaniami niż zwykle – już nie tylko uczą i wychowują – na nich też spadła odpowiedzialność za dopilnowanie przestrzegania wszelkich procedur związanych z reżimem sanitarnym, uspakajanie poddenerwowanych rodziców, mierzenie się z żądaniem informacji, których sami nie mają.

Kryzys, w jakim się wszyscy znaleźliśmy, sprawia, że możemy mieć poczucie braku kontroli i niepewności, jak się zachować i co się wydarzy. Jednak kryzys niesie ze sobą również potencjał zmiany, rozwoju – i stwarza niepowtarzalną okazję do wzmocnienia współpracy, budowania sieci wsparcia. Dajmy więc sobie czas i możliwość, żeby budować relacje, nie ograniczając się tylko do spraw organizacyjnych. Aby zalecany „dystans” w codzienności szkolnej pozostał jedynie fizyczny, a relacje – zarówno z uczniami, jak i rodzicami i innymi pedagogami, wzmacniały się i dodawały siły.  

za: https://kulczykfoundation.org.pl/edukacja/baza-wiedzy/Nielatwy_Powrot_Do_Szkoly